عکاسی از شهر سوخته

سالی که در آستانه‌اش هستیم آخرین سال قرن چهاردهم خورشیدی است. از سال سیاه و سفیدِ ۹۹ کم‌تر از سه روز مانده است. و بعد سالِ دو صفر است؛ آغاز یک پایان. پایانی بر یک سده‌ی پُر فراز و نشیب. تاریخی مملو از جنگ، از انقلاب و کودتا و اندکی هم آرامش؛ آرامش قبل توفان.

بیرون و مافیها از حیطه‌ی اختیار من بیرون است. من فقط درون را دارم، و درون برای به‌عمق‌رفتن کافی‌ست.

تصمیم دارم یک‌سال با هزینه‌ی کم‌تر زندگی کنم. این یک تصمیم ناگهانی و شبانه نیست. از مدت‌ها قبل مشغول مهیا کردن مقدمات و زمینه‌های آن بودم. و قرعه به آخرین روزها سال افتاد. برای من این یک چالش یا بهتر بگویم یک «پروژه‌ی بلندمدت زندگی» است. طبیعتن این پروژه مثل یک موجود زنده در طول زمان نواقص و کاستی‌هایش را اصلاح می‌کند تا در فرآیند رشد به بالندگی و تکامل برسد.