چرا که مرگ شاعر، خاموشی پاره‌ای از دنیاست
۱۴۰۲/۰۴/۲۰آقای احمدرضا احمدی
درست همین امروز که سالگرد رفتن پدربزرگم احمد بود و تازه داشتم به نبودنش خو می‌گرفتم، تمام شعرهای‌تان را در یک چمدان شیشه‌ای ریخته و رهسپار سمت تاریک ماه شدید.
پارسال هم آقای براهنی و رویایی رفتند.
سفرتان به سلامت، اما در این جهانی که دم‌به‌دم بی‌شاعرتر می‌شود ما را به امان چه رها کردید؟
جواد خوانساری